{[['
']]}
']]}
Για πολλά χρόνια, όλοι κυνηγούσαμε την επιτυχία. Επιτυχία στην επαγγελματική, την προσωπική και την κοινωνική ζωή. Σήμερα όμως, και έπειτα από εκατοντάδες έρευνες και επιστημονικές δημοσιεύσεις, αλλά και αμέτρητες «κλεμμένες» ζωές, το άγιο δισκοπότηρο για όλους μας δεν είναι πια η επιτυχία, αλλά η ευτυχία:
Τι να την κάνεις την επιτυχημένη καριέρα, με τα φουσκωμένα μπόνους, τις παροχές και τις ντιζαϊνάτες επαγγελματικές κάρτες αν -ακόμα και τις εποχές που αυτά υπήρχαν- πήγαινες στο γραφείο με σκυφτό το κεφάλι; Τι να την κάνεις την «επιτυχημένη» σχέση με τα μονόπετρα και τα παιδιά-τρόπαια με τα 20άρια στον έλεγχο, αν μέσα σε αυτή δεν νιώθεις αγάπη, ζεστασιά και μοίρασμα; Σιγά σιγά όλοι άρχισαν να μιλούν για το συναίσθημα. Κι οι επιστήμονες, ακολουθώντας τα νέα δεδομένα, εγκατέλειψαν την μελέτη του IQ και άρχισαν να ερευνούν ένα άλλο είδος ευφυΐας, τη συναισθηματική νοημοσύνη (EQ ή EI). Γιατί ανακάλυψαν ότι επιτυχία στη ζωή σημαίνει «ζω όμορφα» και μάλιστα ότι ο ισχυρότερος δείκτης μιας καλής ζωής δεν είναι άλλος από τα συναισθήματα που νιώθουμε.
Μελετώντας τη συναισθηματική νοημοσύνη επιβεβαίωσαν ότι μολονότι αν κάποιος είναι επιτυχημένος αυτό δεν συνεπάγεται ότι είναι και ευτυχισμένος, αντίθετα, όταν κάποιος είναι ευτυχισμένος είναι σίγουρα και επιτυχημένος. Άλλωστε καθένας και καθεμιά μας έχει το δικό του ορισμό για το τι σημαίνει επιτυχία... Στις επιστημονικές έρευνες αυτό αποτυπώνεται ως εξής: στο 70% των περιπτώσεων, άτομα με μέτριο IQ τα πηγαίνουν καλύτερα στη ζωή τους από όσους έχουν ψηλότερο IQ. Τι κάνει τη διαφορά;
Η υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη, η οποία χαρακτηρίζει το 90% όσων ανήκουν στους top performers, εκείνους δηλαδή που κάνουν καταπληκτική δουλειά με ό,τι κι αν ασχολούνται. Δεν είναι τυχαίο το ότι πολλές μεγάλες εταιρίες έχουν εντάξει ειδικά τεστ EQ στην αξιολόγηση των εργαζομένων, ούτε το ότι εδώ και δύο χρόνια, για να γίνει δεκτός ένας υποψήφιος για MBA στο κορυφαίο αμερικανικό πανεπιστήμιο Yale πρέπει να περάσει και ένα ανάλογο τεστ το οποίο αξιολογεί πόσο καλά ο υποψήφιος αντιλαμβάνεται, αξιολογεί και διαχειρίζεται τα συναισθήματα τόσο του ίδιου όσο και των άλλων.
